Selektory#
Pseudokalsa n-tego dziecka wybranego typu (odwrotna kolejność)#
:nth-last-match(An+B of <selector>) { /* deklaracje */ }
Pseudoklasa :nth-last-match()
reprezentuje elementy, które są dziećmi (wybranego typu) w innym elementach, zgodnie z cyklem określanym przez argument. Argument ma postać połączonej notacji An+B
, części " of "
oraz listy selektorów, która określa wybierany typ. Lista selektorów jest traktowana jak unia poleceń. Pseudoklasa indeksuje elementy w odwrotnej kolejności.
W przypadku szybkiego profilu CSS jedynie listy selektorów złożonych są dozwolone w obrębie :nth-last-match()
, bez kombinatorów. Kompletny profil CSS zezwala na stosowanie selektorów kompleksowych.
Poniższe selektory wybierają elementy będące dziećmi wybranego typu w innych elementach (od końca), z zachowaniem odpowiedniego cyklu:
:nth-last-match(n of *) /* każde kolejne dziecko dowolnego typu (od końca) */
:nth-last-match(n of ul) /* każde kolejne dziecko typu UL (od końca) */
:nth-last-match(2n of p) /* co drugie dziecko typu P (od końca) */
:nth-last-match(2n+1 of div) /* nieparzyste dzieci typu DIV (od końca) */
:nth-last-match(5n+3 of .test) /* co piąte dziecko z klasą 'test' zaczynając od trzeciego (od końca) */
Pseudoklasa przeprowadza dopasowanie (na podobnej zasadzie jak :matches
), czyli pozwala zapisać kilka selektorów w krótszej postaci:
:nth-last-match(2n of ol, span)
/* jest równoważne */
:nth-last-match(2n of ol), :nth-of-type(2n of span)
/* i w konsekwencji */
:nth-last-match(2n of ol)
:nth-last-match(2n of span)
Oczywiście całość można odpowiednio zawęzić. Następujący selektor wybiera parzyste elementy p
z klasą foo
lub elementy hr
(od końca), które są dziećmi wybranego typu w elementach div
:
div > :nth-match(even of p.foo, hr)
Trzeba dobrze zrozumieć powyższy zapis. Wszystkie dzieci w elemencie div
podlegają indeksowaniu (każdy przekazany typ osobno), ale wybierane będą tylko te akapity i poziome linie, które mają parzystą wartość:
<div>
<p class="foo">Akapit</p> <!-- Indeks 4 (typ P.foo, wybrano) -->
<p class="foo">Akapit</p> <!-- Indeks 3 (typ P.foo) -->
<hr> <!-- Indeks 2 (typ HR, wybrano) -->
<p class="foo">Akapit</p> <!-- Indeks 2 (typ P.foo, wybrano) -->
<p>Akapit</p>
<p class="foo">Akapit</p> <!-- Indeks 1 (typ P.foo) -->
<hr> <!-- Indeks 1 (typ HR) -->
<p>Akapit</p>
</div>
Pseudoklasa :nth-last-match()
pozwala na tworzenie bezużytecznych selektorów. Zapis foo:nth-last-match(n of bar)
nigdy nie dopasuje żadnego elementu. Z kolei selektor foo:nth-last-match(n of foo)
jest równoważny :nth-last-match(n of foo)
, ale o wyższej specyficzności, co można wykorzystać do "awaryjnego podbicia" całkowitej specyficzności selektora.
Wszystkie najważniejsze kwestie związane z pseudoklasami indeksowania opisałem przy omawianiu mikroskładni An+B
(koniecznie przeczytaj).
Prosty przykład:
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
<style>
div :nth-last-match(2n+1 of p.foo,div) {color: red;}
</style>
</head>
<body>
<div>
<p class="foo">Pierwszy akapit (kolor czerwony).</p> <!-- Indeks 5 (typ P.foo, wybrano) -->
<div>Pierwszy blok (kolor czerwony).</div> <!-- Indeks 5 (typ DIV, wybrano) -->
<div>Drugi blok (kolor czarny).</div> <!-- Indeks 4 (typ DIV) -->
<p class="foo">Drugi akapit (kolor czarny).</p> <!-- Indeks 4 (typ P.foo) -->
<p class="foo">Trzeci akapit (kolor czerwony).</p> <!-- Indeks 3 (typ P.foo, wybrano) -->
<p>Czwarty akapit (kolor czarny).</p>
<div>Trzeci blok (kolor czerwony).</div> <!-- Indeks 3 (typ DIV, wybrano) -->
<p>Piąty akapit (kolor czarny).</p>
<div>Czwarty blok (kolor czarny).</div> <!-- Indeks 2 (typ DIV) -->
<div>Piąty blok (kolor czerwony).</div> <!-- Indeks 1 (typ DIV, wybrano) -->
<p class="foo">Szósty akapit (kolor czarny).</p> <!-- Indeks 2 (typ P.foo) -->
<p class="foo">Siódmy akapit (kolor czerwony).</p> <!-- Indeks 1 (typ P.foo, wybrano) -->
</div>
</body>
</html>
Na chwilę obecną żadna aktualna przeglądarka nie obsługuje pseudoklasy :nth-last--match()
.