FocusEvent#
new FocusEvent()#
Interfejs FocusEvent może być wywoływany w roli konstruktora, dzięki czemu pozwala na bezpośrednie tworzenie nowych zdarzeń zogniskowania (syntetycznych) wprost z interfejsu. Przy tworzeniu nowego zdarzenia od razu ustalany jest jego typ (pierwszy argument) oraz specyficzne cechy ustawiane za pomocą opcjonalnego słownika FocusEventInit (drugi argument).
Składnia#
Samo wywołanie i poszczególne jego części najlepiej objaśnić na zapisie składniowym:
var new_focusEvent = new FocusEvent(type [, focusEventInitDict]);
gdzie poszczególne człony oznaczają:
new_focusEvent- referencja do nowego zdarzenia.type- typ zdarzenia w postaci łańcucha znakowego. Może to być dowolny łańcuch znakowy (nawet pusty).focusEventInitDict- opcjonalny obiekt określający szczegółowe kryteria inicjalizacji zdarzenia. Oto dostępne właściwości dla obiektu:bubbles- boolowskietrueoznacza, że zdarzenie zezwala na obsługę fazy bąbelkowania. Domyślną wartością jest boolowskiefalse(dziedziczone z EventInit).cancelable- boolowskietrueoznacza, że domyślne akcje dla zdarzenia mogą zostać anulowane. Domyślną wartością jest boolowskiefalse(dziedziczone z EventInit).view- obiekt okna lub wartośćnull. Domyślną wartością jest wartośćnull(dziedziczone z UIEventInit).detail- szczegółowe informacje w postaci liczby całkowitej. Domyślną wartością jest0(dziedziczone z UIEventInit).relatedTarget- dodatkowy obiekt, który jest powiązany z nowym zdarzeniem. Domyślną wartością jest wartośćnull.
Algorytm wywołania konstruktora new FocusEvent(type, focusEventInitDict) nie jest skomplikowany. Dla lepszego zrozumienia tematu prezentuję go w całości:
- Zwróć nowe zdarzenie zogniskowania za pomocą algorytmu tworzenia zdarzenia z typem
typei słownikiemfocusEventInitDict(jeśli występuje).
Obiekt zwracany przez konstruktor new FocusEvent() implementuje interfejs FocusEvent, dlatego ma dostęp do wszystkich poleceń z tego interfejsu (oraz z kolejnych interfejsów w łańcuchu dziedziczenia). Warto podkreślić, że i opcjonalny słownik FocusEventInit dziedziczy ze słownika UIEventInit, dlatego ma dostęp do wszystkich jego członków w chwili przekazania do konstruktora.
Nowy obiekt zdarzenia będzie miał ustawiane domyślne wartości dla wszystkich swoich właściwości i dodatkowo zostanie automatycznie zainicjowany zgodnie z przekazanymi argumentami przy jego wywołaniu, w przeciwieństwie do polecenia Document.createEvent(), dlatego może być od razu wysłany za pomocą metody EventTarget.dispatchEvent().
W ramach uzupełnienia warto przeanalizować wady i zalety poszczególnych poleceń odpowiedzialnych za tworzenie niezaufanych zdarzeń.
Ze względów bezpieczeństwa zdarzenia generowane przy użyciu konstruktora new FocusEvent() muszą ustawiać wartość właściwości Event.isTrusted na boolowskie false.
Prosty przykład:
<script>
// Tworzymy nowe zdarzenie
var focusEvent1 = new FocusEvent("piesek");
document.write(focusEvent1); // [object FocusEvent]
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.type); // piesek
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.bubbles); // false
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.cancelable); // false
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.view); // null
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.detail); // 0
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.relatedTarget); // null
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.defaultPrevented); // false
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.isTrusted); // false
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.eventPhase); // 0
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.timeStamp); // liczba całkowita z wartością zależną od chwili uruchomienia przykładu
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.currentTarget); // null
document.write("<br>");
document.write(focusEvent1.target); // null
document.write("<br><br>");
// Tworzymy kolejne zdarzenie
var focusEvent2 = new FocusEvent("piesek", {
bubbles: true,
cancelable: true,
view: window,
detail: 69,
relatedTarget: document.documentElement
});
document.write(focusEvent2); // [object FocusEvent]
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.type); // piesek
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.bubbles); // true
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.cancelable); // true
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.view); // [object Window]
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.detail); // 69
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.relatedTarget); // [object HTMLHtmlElement]
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.defaultPrevented); // false
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.isTrusted); // false
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.eventPhase); // 0
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.timeStamp); // liczba całkowita z wartością zależną od chwili uruchomienia przykładu
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.currentTarget); // null
document.write("<br>");
document.write(focusEvent2.target); // null
</script>Na chwilę obecną wszystkie aktualne przeglądarki pozwalają na wywoływanie interfejsu FocusEvent w roli konstruktora, oczywiście z wyjątkiem IE11.
Interfejs Web IDL#
[Constructor(DOMString type, optional FocusEventInit focusEventInitDict)]
interface FocusEvent : UIEvent {
};
dictionary FocusEventInit : UIEventInit {
EventTarget? relatedTarget = null;
};