Szkielet dokumentu#
Metainformacje#
Informacje nagłówkowe zakreślane przez znacznik <meta> pozwalają określić pewne dodatkowe wiadomości dotyczące danego dokumentu, m.in. sposób kodowania znaków, opis zawartości strony, jej autora lub język. Są to opcjonalne polecenia, stosowane np. dla celów katalogowych czy indeksów wykorzystywanych przez odpowiednie programy, np. wyszukiwarki sieciowe. Metainformacje nie wpływają bezpośrednio na wygląd dokumentu (prócz deklaracji strony kodowej), lecz cechy które podają są równie ważne.
Znacznik <meta> zawiera podstawowe atrybuty: HTTP-EQUIV, NAME i CONTENT w kombinacji pierwszy z trzecim lub drugi z trzecim, zatem może przyjąć jedną z dwóch postaci:
<meta http-equiv="..." content="...">
<meta name="..." content="...">
Oto dokładniejszy opis atrybutów:
- http-equiv - (HTTP equivalent), definiuje zmienne systemowe, ustala nazwę i rodzaj informacji łącząc zawartość
contentz polem nagłówka HTTP (w zamian może być stosowany name) - name - zmienne użytkownika, ustala nazwę i rodzaj informacji
- content - ustala konkretną wartość atrybutów (wymagany)
- lang - ustala język tekstu
- dir - ustala kierunek przetwarzania tekstu
- scheme - określa schemat interpretacji informacji (profilu)
Informacji nagłówkowych jest dosyć sporo, w rozdziale tym postaram się opisać te najważniejsze i najpopularniejsze. Oczywiście nie ma obowiązku stosowania dokładnie wszystkich znaczników <meta>. Autor strony powinien sam wybrać te, które mu odpowiadają lub przekazują według niego ważne informacje.
Nigdy nie należy zapominać o wstawianiu deklaracji strony kodowej, natomiast podanie tytułu strony jest wręcz obowiązkowe! Zaleca się również wpisanie opisu zawartości strony i wyrazów kluczowych.
Przykład deklaracji strony kodowej oraz autora strony:
<head>
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=iso-8859-2">
<meta name="author" content="Spirit">
...
</head>Jak widać w powyższym przykładzie znaczniki <meta> umieszczamy wewnątrz elementu head, który jest nagłówkiem dokumentu.
W języku HTML zamykanie znacznika <meta> jest zabronione. W XHTML-u natomiast element ten musi być zamknięty (<meta />). Ponadto w treści wszystkich atrybutów content="..." nie należy używać znaków cudzysłowu. Jeśli musimy to zrobić, należy zamiast nich wpisać odpowiednią encję: ".
Chociaż meta jest poleceniem opcjonalnym, nie wymaganym dla poprawności dokumentu, używanie go jest zalecane, gdyż usprawnia funkcjonowanie witryny w Sieci. Meta nie jest zbiorem nikomu niepotrzebnych zaklęć, lecz użytecznym instrumentem współpracującym z przeglądarkami internetowymi i sieciowymi wyszukiwarkami. Wstawienie tych "zaklęć" jest banalną czynnością, a korzyści są niezaprzeczalne. Pamiętaj, że trzeba opisać każdy dokument z osobna, aczkolwiek w wielu sytuacjach wystarczy po prostu skopiować dane meta z jednego dokumentu do pozostałych.
Większość profesjonalnych edytorów posiada specjalne generatory <BODY> i <META>, nie ma sensu ręcznie klepać poleceń. Ciekawym pomysłem jest skrypt Sławka Kokłowskiego działający wprost w przeglądarce internetowej.